Iedereen heeft wel eens last van moeilijke gevoelens en emoties. Je hebt bijvoorbeeld een zakelijke tegenvaller, een gezondheidsprobleem, een verbroken relatie of misschien wel alles tegelijk. Angst, verdriet, spijt, zorgen.. daarvan kun je flink van je stuk raken.

Als we sterke emoties ervaren hebben we de natuurlijke neiging ze niet te willen voelen. De manier waarop mensen er meestal mee omgaan is:

  • De emoties proberen te dempen door roken, alcohol of drugs. Maar dat werkt alleen tijdelijk en daarna ben je zwak, ziek, moe en is het allemaal nog veel erger,
  • Vluchten in werk, hobby, feestjes, thrills of andere bezigheden,
  • De gevoelens negeren of onderdrukken. Dan sudderen ze onderhuids door als een virus en wordt je steeds zwakker en vermoeider.

Omgaan met moeilijke emoties begint met goed voor jezelf zorgen. Hoe fitter en helderder je bent, hoe luchtiger het leven nu eenmaal aanvoelt. Denk maar eens aan het verschil tussen hoe je je voelt na een nacht zonder slaap en na een nacht heerlijk te hebben geslapen.

Er is ook een bewezen effectieve manier om met moeilijke emoties en gevoelens om te gaan, die niet alleen werkt maar ook nog eens een blijvend resultaat oplevert: de Mindfulness manier!.

In plaats van vluchten voor je gevoel (dan blijft het je achtervolgen) of dempen (dan komt het extra hard terug), kun je de emoties leren integreren. Dan lossen ze als het ware op in je lijf en zijn ze blijvend weg. Ik noem het “ermee gaan zitten”, hoe doe je dat:

Oefening1:

Neem een ontspannen zithouding aan, dat kan op een meditatiebankje of –kussen, een gewone stoel en het kan ook prima in de auto (stilstaand) of bijvoorbeeld de trein. Sluit je ogen als dat comfortabel voor je is of kijk “met geloken ogen” een paar meter voor je op de grond.

A. Eerst accepteren dat het gevoel er nu eenmaal is (zeker niet weg willen drukken),

B. Het willen voelen en nieuwsgierig gaan onderzoeken waar je het voelt in je lichaam. Nagaan hoe sterk het gevoel is, hoe groot, warm of koud, stekend of dof, stilstaand of bewegend. Doorgaan tot je het gevoel helemaal hebt onderzocht en er volledig mee in contact bent. Het is best uitdagend maar als je het blijft doen komt er een moment dat het lijden zich loskoppelt van het gevoel. Dan is er ineens het besef dat je systeem/mind een hele grote lading geeft aan een op zich fysiek niet eens zo erg gevoel. En dat werkt zo bevrijdend!

C. Je kunt dan nog een laagje dieper; onderzoeken wat er voor een “bijgevoel” rond het eerste gevoel zit. Dan kom je er vaak achter dat er een diepere behoefte aan veiligheid, vrede in jezelf, gelukkig zijn of rust onder zit. Dat gevoel kun je dan in jezelf opwekken en je er bij elke inademing meer en meer mee vullen tot je voldaan bent.

 

Oefening 2:

Ga zitten en maak contact met de betreffende emotie. Zeg tegen jezelf “ik wil het voelen, het mag er zijn”. Dan concentreer je je weer op de objectieve fysieke gewaarwordingen. Is het gevoel warm of koud, intens, hard of zacht, hoe groot is de plek, stilstaand of bewegend. En als je de emotie echt voelt, kijk dan eens welke gedachten je erbij hebt, in de vorm van plaatjes, woorden, filmpjes of geschreven tekst.

Dan ga je de emotie versterken. Maak de situatie in je gedachten erger en vervelender, zo overdreven en overtrokken mogelijk. Maak het belachelijk ongeloofwaardig. Als je dat doet komt er een moment dat je systeem zegt “hèhè nee zo erg kan het helemaal niet zijn”, het gevoel neemt ineens af en wordt neutraler. En het mooie is, het is een geval van “alles went”, in het echt wordt het nooit meer zo erg als jij het tijdens de oefening in je hoofd hebt gemaakt. Dan wordt het alsof je een marathon loper vraagt om 10 km hard te lopen, fluitje van een cent.

Er is wel moed nodig om deze oefeningen te doen en vaak lukt het niet de eerste keer, je systeem is tenslotte gewent om weg te willen van moeilijke emoties. Maar je kunt jezelf daar wel in trainen, dat is mindfulness. Gewoon de eerste en elke volgende keer gaan zitten, zonder teveel verwachtingen, maar eens kijken wat er gebeurt. Het is hetzelfde als leren fietsen, met vallen en opstaan wordt je er beter in tot je onbewust bekwaam bent, dan gaat het vanzelf en iedereen kan het uiteindelijk.